Geschiedenis

Het Begin: Bij een door Hengelsport Arnhem in 1996 opgezette vliegbindcursus bleek er bij de deelnemers behoefte te zijn aan een meer gestructureerde vorm van samenkomen om te leren vliegbinden, vliegwerpen, vistechnieken en tactieken, stekken uitwisseling, gezamenlijke activiteiten, enz.

Daarom nam Joop Burger, die een van de bindinstructeurs was, het initiatief om een Inventariserende Vergadering voor de start van een vliegvisvereniging voor Arnhem en omstreken te houden. Hij schreef diverse, hem bekende belangstellenden aan, en op 14 oktober 1997 werd de vergadering gehouden, in Café De Promenade aan de Rijnkade in Arnhem.

Door 26 belangstellenden werd op die avond besloten een vliegvisvereniging op te richten. Er werd die avond grondig gewerkt: een reeks van activiteiten om de vereniging een goede basis te geven en om een zinvol verenigingsleven op te zetten, werden in gang gezet. Besloten werd o.a. dat de vereniging formeel moest worden onderbouwd, met door een notaris “verleden’ statuten; dat de vereniging bij de Kamer van Koophandel zou worden ingeschreven; dat een WA verzekering zou worden afgesloten voor clubactiviteiten; dat een activiteitenprogramma zou worden ontwikkeld; en, dat er een clubblad zou moeten komen. Er werd tevens besloten tot het heffen van contributie. Die was meteen redelijk fors: HFL 50,-, maar de daardoor gegenereerde inkomsten waren vooral bestemd voor het dekken van de verwachte notariskosten. Momenteel bedraagt de contributie EUR 25,- per jaar.

Eerste jaren: Het eerste bestuur werd gekozen: voorzitter: Joop Burger; 2e voorzitter: Henk Gijsberts; secretaris: Ad van Lith; 2e secretaris: Rody de Wolf; penningmeester: Jelle Westerhuis.

Korte tijd later werden twee commissies gevormd: een activiteitencommissie, met daarin Ben Bod (vz) en Jan van Zandwijk; en een Clubbladcommissie, met Ben Bod (vz), Ad van Lith, Peter Hellema en Rody de Wolf. Na enige tijd werd de activiteitencommissie ook nog uitgebreid met Frans Berndsen.

Al na een jaar kende de vereniging 56 leden. In 1998 werden aan de leden voorstellen gevraagd voor een naam voor de vereniging. Uit liefst 33 (soms zeer ludieke) voorstellen werd de naam “VVV Last Hope” gekozen. Naar een vliegje van John Goddard, dat zelfs onder de slechtste omstandigheden nog succesvol is.

Voor het binden van de verenigingsvlieg Goddard’s “Last Hope” zie de volgende link

.

Clubblad: Het clubblad kreeg – als boodschapper van het bestuur – de naam: “Last Hope Messenger”.

Na veel hard en nauwkeurig werk had Joop Burger, ondersteund door het bestuur, begin 1999 de conceptstatuten en het huishoudelijk reglement gereed. Deze werden, na enkele kleinere aanpassingen, op de Algemene Ledenvergadering van januari 1999 goedgekeurd. Deze statuten zijn tenslotte op 19 november 1999 notarieel vastgesteld (verleden). De vereniging is ook aangesloten bij de overkoepelende Vereniging Nederlandse Vliegvissers (VNV), en bij de Regionale Afdeling Noord Oost (RANO) van die vereniging.

Sedert deze beginjaren heeft de vereniging de nodige ontwikkelingen doorgemaakt. Bestuurders kwamen en gingen, commissies veranderden van samenstelling, en erg honkvast was de vereniging ook niet.

Door de onstuimige groei van de vereniging, tot zelfs 78 leden in 2002, werd Café De Promenade te klein, andere lokaties, zoals bijv. Café De Klomp rekenden te dure consumpties, en bij Sportcentrum Rijkerswoerd werd een pittige huur geheven. Toch is de kantine van dit Sportcentrum gedurende lange tijd het “honk” van de vereniging geweest.

Verenigingsgebouw: Na een tiental jaren gebruik te hebben gemaakt van het clubgebouw van HSV De Graskarper te Duiven, zijn we als vereniging met ingang van September 2018 verhuisd naar Giesbeek. We houden onze clubavonden in het fraaie clubgebouw van HSV Ons Genoegen in Giesbeek. Door de modus dat de actieve leden van VVV Last Hope lid zijn geworden van HSV Ons Genoegen kan de vereniging, als ware het een vliegviscommissie van HSV Ons Genoegen, om niet gebruik maken van het clubgebouw. Deze constructie heeft grote voordelen: een eigen honk met hengelsport- en vliegvisuitstraling, prima faciliteiten, geen pottenkijkers, lage consumptieprijzen, en “eigen” viswater.

Last Hope Messenger: Ook de Last Hope Messenger is doorgegroeid. Het eerste exemplaar, van maart 1997, telde 12 bladzijden, had nog een witte omslag, en bevatte geen foto’s. Het tweede exemplaar had ook 12 bladzijden, maar kreeg de eerste “standaard” omslag: de bekende stijgende forel. Nummer 1 van jaargang 2 (januari 1999) kreeg de eerste stevige, blauwe omslag met de stijgende forel, en was al een stuk dikker; en de Messenger heeft deze vertrouwde omslag tot en met mei 2007 met trots gedragen. Daarna, dankzij het initiatief van Chris Nijhof (professioneel vormgever), maakte het clubblad een revolutionaire ontwikkeling door.

De eerste professioneel opgemaakte Messenger, in zijn nieuwe, kanariegele jasje, vol foto’s en met een foto op de voorpagina, was het jublieumnummer van oktober 2007, ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de vereniging. Momenteel is de Messenger een clubblad met body; het verschijnt tot 4 keer per jaar en telt, dankzij de inbreng van vele leden, gemiddeld 40 pagina’s.

Website: De vereniging heeft sinds 2001 een eigen website. De eerste webmaster was Ruud Kremers, die heel veel werk heeft gestoken in het opzetten van een representatieve vertegenwoordiging van VVV Last Hope op het World Wide Web. In februari 2008 nam Kees van den Burg het stokje over en bracht vervolgens meer kleur en foto’s op de site. Van september 2011 t/m januari 2014 is Harmen Schuit enthousiast bezig geweest de website een nieuwe uitstraling te geven. Vanaf februari 2014 was Ton Boolman de webmaster van onze site. Cor Broer neemt vanaf december 2018 het stokje over, waarbij Ton Boolman als technische vraagbaak op de achtergrond beschikbaar blijft.

Presentatie: Leden van VVV Last Hope krijgen een een prachtige badge en een sticker van de vereniging. De leden die actief deelnemen aan beurzen e.d. hebben een khaki-kleurig overhemd met badge.